Liv, bussar og 12:51

Her var det liv ja. Eller kanskje ikkje. Eg oppdaterer visst ikkje så ofte.

Eigentleg bør eg starte ein heilt ny blogg. Det står så mykje rart her, i og med at eg har skrive her sidan fyrste desember 2006. Eg er ikkje heilt den personen no lenger, for å seia det sånn. Faktisk er eg ikkje den same personen som eg var for berre seks veker sidan. Det tok to veker for meg å forandre meg like mykje som eg har gjort i løpet av to år. Ah, det er så herleg.
Nytt liv kallar eigentleg på ny blogg. Men ny blogg? Hah, sakleg - det ville blitt med to postar, og så ingenting meir. Så me får heller leva med det gamle rusket mitt her.

Ah, det er så mykje bra musikk ute og går. Kaiser Chiefs med ny singel. Keane med ny singel. Sjølv Christer Knutsen har fått ræva i gir og gitt ut ny singel. Berre Eagles of Death Metal igjen no. I mellomtida koser eg meg med The Strokes og Thom Hell. I dag har eg til og med høyrt på radio. Det er eigentleg ikkje så ille.

Eg har tenkt ein del på ein ting i det siste. Nemleg busstypelogikken. Altså, korleis dei som utformar bussane her i landet tenkjer. Me har mange ulike typar bussar her i området, og ikkje alle heng like mykje på greip.
Fyrst har me den vanlege 411-typen, som eg liker å kalle den. Det er den mest moderne busstypen, den er stor og har mange sete, plass til bagasje, barnevogner og kva det no skulle vera. Tradisjonell seteorganisering; alle vendt same veg, og det funkar flott. Men langt frå alle bussar er av denne typen. Me har nemleg også den gamle 411-typen, denne er mykje mindre og har dermed plass til langt færre passasjerar. Til gjengjeld er den alltid varm og god om vintaren. Men kva er vitsen med slike små bussar når 411 alltid er overfull?
Også har me skulebusstypen. Denne køyrer eg med til skulen kvar dag, derav namnet. Den er like kort som den førre, men eg føler likevel at den har plass til fleire sete. Også veldig god og varm, men veldig merkeleg hjul-logikk. Dvs, det er store klumpar i golvet der hjula er, til tross for at ein sit veldig høgt i bussen. Så om ein er uheldig og ikkje ser at ein set seg rett over hjulet, får ein ein svært ukomfortabel busstur med knea oppunder haka.
Også har me dei to eldgamle 362-typane og Strømmen-skulebussen, som berre har sete på den eine sida av bussen. Større sløsing av plass skal du leite lenge etter.
Aller sist har du dei raude ledd-bussane i Oslo med verdas merkelegaste setelogikk. Der er dei alle vegar og altfor få. Heile leddbussopplegget gjer det dessutan reisa skummel.
Nei, om alle var som den moderne 411-typen ville eg blitt nøgd. Eg ser ikkje vitsen med slike korte bussar med elendig setelogikk. Byter ein fyrst ut ein, kan ein vel byte ut alle.

Til slutt må eg berre få unnskulde dette bussutbruddet med at eg har litt for mykje tid til å tenkje no i haustferien (som nett har starta, herregudkvaskalegfinnepå).
Bårdface out.