You know I can't be nobody

womaaan, you've got to be a womaan. when you, you're talking to me, you see right through meee, i got the feeling of love!
she's gonna set you free-ee-yeah!

Om eg kjedar meg? Ja. Og Woman er enno ein herleg song.

Men eg drøymde ikkje om Morten Abel i natt då (og takk for det, om det skulle vera nokon tvil).

Auch

Nyaste plateinnkjøp: Wolfmother - Dimensions EP og Kaiser Chiefs - Employment.

No skal eg ikkje kjøpe fleire plater på ei stund. Det kan eg berre ikkje. Eg har ikkje meir pengar no. Høyrer du, Kristin?
Argh, eg hadde eigentleg ikkje råd til å kjøpe dei to platene eg kjøpte i stad heller, men det var jo eit godt kjøp då.

Anyways, no var det vanskeleg å skrive norsk. Eg har skrive så mykje engelsk i det siste, eg har nemleg funne eit forum.. haha, det er tragisk, eg veit det. Men det er slikt sommarferien gjer med meg. Det var til og med eit Wolfmotherforum. Det er mange hyggjelege folk der faktisk, og overraskande mange nordmenn. Nesten litt merkeleg, dei som er aktive er anten australiarar, amerikanarar, engelskmenn eller nordmenn. Det seier vel berre litt om kor lite me har å gjera her i landet, utruleg mange nordmenn sit mykje meir på nettet enn folk i andre land gjer. Det seier jo også den click-sida noko om, den sida der ein skal trykketrykketrykke for landet sitt. Noreg ligg jo på ellevte plass, over både Australia og England for eksempel, og berre 1000 klikk under USA. Akkurat no då, i morgon er det sikkert annleis, då har me sikkert slått USA.
Uansett. Nordmenn sit mykje framfor PC-skjermen.
No klikka eg forresten Noreg opp på tiande plass. Haha, tragisk. Og no var me på ellevte igjen. Det varierer kraftig det her ja.

Men ja. Eg har vore på møte og debatt med AUF i dag. Fyrst var det eit møte på kontoret med ei dame frå Barne- og likestillingdepartementet, som fortalde oss kva den nye ekteskåpsloven går ut på. Det var utruleg lærerikt, eg har faktisk lurt litt på det der, kva som har vore skilnadane mellom partner- og ekteskåp og slikt. Glad eg fekk oppklart det.
Og så drog me til Sandvika for å sjå Lo delta i ein debatt om skoledebatt, i regi av Unge Høgre. Me var Lo, Marianne, Solvår, Najma, Mani, Stian, ein eg ikkje hugsar namnet på, og meg. Unge Høgre var ein person mindre eller noko slikt. Men dei var berre ei jente då.
Unge Høgre-debattanten heitte Henrik, og han var utruleg flink. Utruleg flink. Og difor tapte me så det song. Lo hadde ikkje forberedt seg på dei rette tingane, UH tok oss rett på senga. Pinsamt. Dei fortalde om korleis Ap alltid berre snakka om ressursene rundt skulen, og om systemet, istadenfor innhaldet i skuletimane. Og det er sant det. Eg er faktisk ikkje så einig i Aps skulepolitikk, eg er meir einig i Høgre sin - hadde det berre ikkje vore all den privatiseringa. Men utanom det og eit par punkt til, er eg nesten heilt einig i Unge Høgres skulepolitikk. Det same kan eg ikkje seia om AUF sin, diverre. Det svir litt å seia det, eg vil jo ikkje vera einig i Høgres politikk, men akkurat der er eg faktisk det. Utan at eg orkar å utdjupa det meir no.

Men det var ein hyggjeleg dag då. Alle dagar med AUF-folk er som kjent fine. Sjølv om me taper debatter så det syng.

Over til noko ganske anna; i natt hadde eg ein utruleg sær draum. Huff, den var rar. Eg drøymde at me var på noko AUF-greier, utpå landet ein plass, og så sat me utanfor ein butikk på nokre benkar medan me venta på at bussen skulle koma. Så kom plutseleg Morten Abel ut av matbutikken me satt utanfor, og stirra på oss eit par minutt, før han kom bort til oss alle og klemte kvar og ein av oss. Men meg klemte han berre ikkje, han kyssa meg også. Æsj, ekle Morten Abel. Og så gjekk eg rundt resten av dagen og sa, (med eit uttrykk i fjeset som viste at eg var.. eh.. disgusted, som det heiter på engelsk), at "eg fekk mitt fyrste kyss av ekle Morten Abel". Kva faen for ein draum var det? Herlighet. Også Morten Abel da, kvar fekk eg han frå? Æsj. Han er ein ekkel mann. Uæ.

Eg skal til tannlegen om ganske nøyaktig fjorten timar. Så eg får nesten gå og gjera meg klar. Eller gå og pusse tenna og så leggje meg, som det heller bør kallast. Og i natt skal eg IKKJE drøyme om Morten Abel.

Ein veit ein er AUFar når ein vert redd av å sjå ein Frpar

Nyaste plateinnkjøp: The Killers - Sam's Town.
Eit godt kjøp.
Men eg var sur for at ingen av dei fem platebutikkane i Oslo sentrum hadde Employmentplata til Kaiser Chiefs. Korleis kan den vera utseld? Den er jo gammal! Trudde ikkje den var så populær.

Og eg er utruleg nøgd med karakterkortet eg fekk i dag. 5.0 i snitt er ikkje så utruleg bra, men eg vart glad for å få det, for då har eg faktisk gått opp meir enn det eg gikk ned til jul. Til neste år skal det vera endå betre. Eg skal ha fem i matte (og det klarer eg om eg berre gidd), og eg vil gjerne ha seksarar i engelsk og norsk munnleg, eg låg til min overrasking på sterk femmar der. Det hadde eg ikkje trudd.

Eg var på konsert i går, ja. Odd Nordstoga. På, hosthost, Jessheim! Fantastisk. Nei, det var ikkje så fantastisk. Det var heilt greitt, litt pinsamt, men koseleg. Nordstoga var utruleg flink med publikum (hvis gjennomsnittsalder låg på ca. 45 år + ein haug med ungar), han fortalde fleire underhaldande, fine histiorier mellom songane. Men han såg jo totalt bondetamp ut då. Det er jo det han er, det er slik musikken er, eg veit det, men eg trudde ikkje han kledde seg sånn. Det viste ikkje konsertbileta eg har sett før, iallfall. Men det var jo turnèstart, dei har vel fått nye klede då.
Før den nest siste songen, bad han oss i publikum om å reise oss (jadå, me sat). Det gjorde me alle, og han byrja på "Kveldssong for deg og meg". Eg syntest det å stå gjorde konserten litt betre, både fordi eg hadde så vondt av å ha sete på den harde benken i fem kvarter, og fordi eg generelt ikkje liker sitjekonsertar, så eg vart litt lettare til sinns. Men så. Så såg eg rundt meg. Eg såg til høgre, og kva såg eg der? Jodå, ein Frp-politikar eg ikkje hugsar namnet på. Eg skvatt, returnerte det sleske smilet hans med eit slu blikk, og tenkte at eg berre fekk gløyme det, og ikkje sjå meir til den kanten. Så eg snudde meg til venstre, og kva såg eg der? Jodå, ein Frp-politikar til! Fantastisk! Eg vart heilt paranoid.
Så eg har vore på konsert saman med haug med Frp-politikarar (det var heilt sikkert fleire der). Ingen overrasking, sidan Jessheimområdet jo er der Frp står sterkast (det er jo faktisk nazireiret i Noreg, øvre Romerike), men ekkelt likevel. Ugh.


Men no er det då offisielt sommarferie. Sweet. (Og eg må slutte med engelsken min, eg har byrja å blande inn altfor mange engelske ord no. Ikkje bra.)

Oh really

Plutseleg er eg glad folk har "mobba" meg for at eg har så australsk uttale på engelsken min. Eg elskar australsk. Så no skal eg slutte å prøve å leggje av meg "dialekten". Då vert det lett òg gøy å snakke engelsk!
Lurer på kvifor eg har så australsk uttale eigentleg. Eg bestemte meg for å slutte å snakke amerikansk ein gong i fjor, og heller gå over til britisk. Men det vart australsk, ifølgje lærarar og medelevar. Dei byrja å le sist eg hadde framføring i klassen. "Unnskyld Kristin, jeg ler ikke for å være slem, men du høres bare så australsk ut! Hvor tar du det fra?" Nei, sei det du. Eg har riktignok australsk familie, men eg har også familie frå Wales og USA, så det burde vel ikkje ha noko å seia. Rare greier. Men no er det berre fint då.

I stad fekk eg såkalla ryddekick igjen. Så no er det støvsugd, støvtørka og vaska på rommet mitt. Stua skal eg ta til neste veke. Sånn går det når eg har ferie.
Og eg fekk faktisk sju plagg òg hårfarge til 750 kroner i dag, det er ikkje verst. Fint for meg, synd for miljøet. Men nå er det jo ingenting ein kan gjera utan å sleppe ut co2.

Elles har eg enno nesten like dilla på Wolfmother, men eg har byrja å høyre på Kaiser Chiefs, The Killers og Nick Cave, samt Led Zeppelin og Muse igjen, òg. No har eg det veldig fint med musikken min her, det er ikkje noko eg heller vil gjera enn å høyre musikk. Sist gong det var slik var då eg oppdaga Kaizers i november '05. Eg vonar eg snart får ein Kaizersperiode att, eg har ikkje høyrt så mykje på dei på lenge no. Men Sziget får nok opp interessen igjen, uansett om eg ikkje vert frelst ved å høyre på platene med det fyrste.
Eg gledar meg sånn til våren neste år.

Og om ein måned har eg vore på Utøya i to dager allereie! Tida går så fort den fyrste halvdelen av året. No snur sola og hausten kjem. Og då er det berre for meg å glede meg til vår og sommar igjen. Eg orkar ikkje tenkje pessimistisk på det no, for eg veit kor fort vinteren gjekk dette året (no var riktignok det ein veldig mild vinter då), og me satsar på at det gjer han neste år òg.

Skule i morgon att. Men når faen startar eg? Trur det var klokka elleve, men eg hugsar ikkje heilt. Hjelp?

Rock with an accent!

Andrew Stockdale. Wolfie. Eg berre må sjå dei live igjen!

No skal eg lage ei speleliste i iTunes som skal heite "rock with an accent" (litt tragisk namn ja). Og nei, det betyr ikkje norske dialektar, men dei forskjellige dialektane i dei engelske språka. Det viste seg at eg har fått sansen for det òg. Eg treng fleire band å putte i spelelista, hittil har eg altfor få. Eg må nok laste ned noko her, diverre. Så får eg heller kjøpe plater i morgon.

Herlighet, Wolfmother tok meg heilt. Etter Kaizers og Skambankt er dei definitivt det beste bandet eg har sett live. Og høyrt, i det heile tatt. Eg er heilt besatt av musikken. Eg elskar det når eg vert interessert i nye band (les: band som er nye for meg. Eg oppdagar alltid musikken eit par år etter han kom ut).

Men eg har vore i Trondheim i langhelga, ja. Eg hadde det fint! Trondheim er ein mykje finare by enn eg trudde. Eg har jo vore der før, for fire år sidan, men eg hugsa ikkje så mykje av det.
Elin jobba diverre heile fredag og sundag, det var jo kjedeleg. Men det gjekk bra å berre vera med Marianne òg, då fekk me verte litt kjende i byen åleine. Me sneik oss inn på ymse kafear eg ikkje skulle vore på, åt litt for mykje kake og drakk litt for mykje kaffe latte. Men det var hyggjeleg.
Eg har endeleg lært meg korleis ein mac fungerer også. Eg hatar den helvetes alfakrøllen som må vera ved sida av æ'en, eg trykkjar alltid på den når eg skal trykke på enter. Og når eg då skal få fram alfakrøll ved å trykkje ctrl + 2, lukkar heile internettsida seg. Lurt. Men eg fekk dreisen på det til slutt.

No er skulen så godt som over! Me leverte inn bøkene i dag, og fekk gå klokka elleve. Det var fint for min del, for då kunne eg gå heim og sova. Eg sov nemleg ikkje meir enn tre-fire timar i natt, pga. to personar kalla Kristoffer og Silja. Trur eg må begrense MSN-inga (eit veldig fint verb, sant?) litt igjen altså. Så mykje MSN, eller PC i det heile tatt, er ikkje bra.

Nei, no går eg og klippar ut eit bilete av Wolfmother på Norwegian Wood frå Aftenposten. Føler eg må ha noko av dei på veggen òg.

Og no står fem gutar frå c-klassen oppi her og jokkar eit tre. Fantastisk. Gutar er rare.

You know what I mean

Aah, Wolfmother var fantastisk! Det var faen nesten Kaizersnivå. Herregud, for ein konsert.

Det starta ikkje så bra i går. Eller jo, sjølve dagen starta flott, eg fekk gjort ferdig K&H-prosjektet mitt og engelskframføringa (noko som betyr at skulearbeidet er heilt over for i år no, woho!) og eg fekk ein seksar på norsktentamen. Men då me endeleg kom til Frognerparken, var ikkje ting like bra. Eg var nøydd til å leggje frå meg veksa utanfor i oppbevaringsteltet, pga kamera og paraply, og då eg til sist fekk sete meg ved Silja og Marthe, sat eg meg på ein tyggis. Det enda med at Mallory, Isabel og eg drog til Centraved Colosseum under Tori Amos-konserten. Der kjøpte me stålull, fann ein do, og prøvde febrilsk å få fjerna den idiotiske tyggisen. Det gjekk til slutt. Men eg trur nok folk ute i butikken lurte fælt på kva me dreiv med der inne.

Men så til sjølve festivalen då. Marte Wulff var heilt greitt, overraskande bra faktisk, og Tori Amos var òg grei. Ho skuffa litt, eg hadde høyrt at ho var betre enn det. Ho hadde absolutt null kontakt med publikum, og det er ganske vesentleg for at det skal verte god stemning, så det vart det altså ikkje. Og ingen konsert er bra utan god stemning.

Men så kom Wolfmother. Og dei overraska, dei. Det var riktignok dei eg hadde gleda meg mest til, men herregud så bra dei var. Dei hadde masse kontakt med publikum, stemninga var fantastisk god, og ikkje minst; dei var tre australske menn i fine, tronge bukser. Eheh, me veit jo alle om Kristins mannelår-i-tronge-svarte-bukser-fetisj. Den er svært pinsam. Eg håper ikkje du les det her, Kristoffer. Men uansett. Vokalisten hadde utruleg stilig sminke. Han liknar jo verkeleg på ein ulv. Også det håret da. Herleg.
Og nei, eg er ikkje ferdig med å prate om bukser enno; eg håper alle gutar i Noreg snart for alvor fattar at tronge, småle, mørke olabukser faktisk ser utruleg bra ut. Det verkar ikkje som om det slo heilt an her til lands, bare halvvegs, og det er eigentleg litt skandale.
Men. Mannelår-i-tronge-svarte-bukser-fetisj høyrest jo absolutt ikkje bra ut. Eg er ikkje heilt normal, trur eg. Eg har iallfall ikkje truffe nokon andre som deler det her med meg.

Men no drar eg til the home of Trond. (Trondheim.) Toget ventar.

Eg har ingen tittel til deg i dag

Musikken no: Beach Boys, Beatles, Big Star, Jim Stärk, Skambankt, The Goo Men, Muse.

Dei tre, eller forsåvidt også fire, fyrstnemnte viser at det er sommar. Haha, Beach Boys, dei høyrer eg berre på i sommarferien. Gløymer dei når vinteren kjem. Dei er berre for sommaren.
Dei tre sistnemnte viser at rocken har kome litt tilbake her no. Har vore mykje americana og generell poprock i det siste. Men i går høyrde eg ein song av Muse att, og eg hugsa plutseleg kor bra dei var. Same med Skambankt og Goo Men i dag.

Eg skal visst til Trondheim på fredag. Det kom brått. Fredag til måndag. Flaks at eg har akkurat dei to dagane fri. Onsdag neste veke har eg også fri, eller, det vil seia; eg tek meg fri (avspasering, ingen skulking her i garden, altså). Gidd ikkje vera med på Nebbursvollen, eg kan bade på hytta heller. Åleine.
Det betyr at eg berre har fem skuledagar igjen. Og dei fem dagane er ikkje ordentlege skuledagar i det heile tatt, i morgon og torsdag er 2/3 av klassen på Buerøya, og neste veke er det jo berre såkalla "kos", skal me tru lærarane.
Sommarferie no verkar veldig røyndomsfjernt. Men oh så herleg.

Helvete som eg kjedar meg. Eg har sete inne dei siste to dagane, og det har vore kjempefint vêr. Det same skal ikkje skje i dag. Eg må ut ein eller annan plass, og gjera eit eller anna.

Forøvrig vurderer eg å forandre mitt pessimistiske eg no. Eg har late det leva fritt i fjorten år, seks måneder og sju dagar no. Eller nei. Eg er jo ikkje fødd pessimist. Men uansett har eg tenkt til å slutte no. Av den simple grunn at eg ikkje orkar å krangle meir. Særleg ikkje med Cecilie, som då er den eg kranglar med. Eller diskuterer, som det også kallast. For eg er jo jævla pessimistisk og kverulant, det er ingen tvil om det. Og eg vert lett sinna (men då skal det seiast at eg vert lett glad igjen òg). Det er ikkje bra, så no skal eg slutte.
Okei, det vil eg aldri klare. Men eg skal iallfall halde kjeft om det då. Skal eg kunne diskutere på ein ordentleg måte, må eg halde sinnet inni meg.

Haha. Nei, no går eg og skriv ferdig ei viss liste, eg må jo kunne komme på fleire. Ikkje sant, Silja? prezt.

Faen.

Det hjelper faktisk å banne. Eg lovar.

Au

Tretti gradar er varmt. Veldig varmt. Og eg har ikkje vore så solbrent (eg gidd ikkje slå opp ordet for det på nynorsk no) sidan eg sist var i huset vårt i Spania i august. Det var vel i 2005 det. Då var eg omtrent så solbrent som eg er no. Au.

Helga var fin. Sjølv om eg heller ville vore i Oslo med AUF, me heldt jo sytti aksjonar og stands i helga (okei, det var vel fem heller). I stad var det grilling på Kalvøya. Eg ville gitt masse for å ha vore der, det hadde vore utruleg hyggjeleg, det veit eg.

Eg gledar meg sånn til Utøya!

Alle skal med, anten dei vil eller ei!

Eg har hatt bortimot verdas beste helg. Valkampkurs var utruleg morosamt!

Eg skulle møte dei andre på Oslo S, men då eg kom fram dit var synet mitt så dårleg at eg ikkje fann dei. Eg vart ståande og vente til Lo og Tonje plutseleg kom bak meg og drog meg med bort.
Då me kom fram, til Haraldvangen i Hurdal, var det hyttefordeling og middag. Eg hamna på hytte med Tonje, Elin, Najma, Frida og Stine. Eg kjente berre ei av desse frå før av (Tonje), men det var utruleg enkelt å verte kjent med dei andre òg. Eg var heilt klart den yngste, Najma var heile åtte år eldre enn meg, men det hadde veldig lite å seia. Det overraska meg. Alder betyr ingenting når det kjem til AUF, og det er bra. Då kan eg gløyme kompleksa for alderen min litt.

Fredag kveld heldt Stine innleiing om tale- og debatteknikk. Det var veldig lærerikt, og ho er sjølv ein fantastisk god talar. Eg tok ein del notat, og dei skal eg lesa godt på, eg fekk mange gode råd der.
Etterpå hadde me ein skoledebattleik. Ei eg ikkje veit namnet på var representant for Rød Ungdom, Tonje for Senterungdommen, Stian for AUF, Mani (om eg hugsar rett) for KrFU, Edvin for Unge Høgre og Emil for FpU. Emil var veldig opptatt av å hive ut alle innvandrarane, Edvin av å fjerne nynorsken, Mani av å ikkje la homofile få gifte seg eller adoptere, Stian av å skaffe gratis skolebøker på vidaregåande (som alle ekte AUFarar er), Tonje var særdeles opptatt av at me skulle snakke om mjølkekvoter og skyting av ulv, og RU ville gjerne gjennomføre ein væpna revolusjon (sjølvsagt). Dei var så veldig flinke til å parodiere partia. Særleg Tonje, Edvin og Emil. Me lo godt der ja.

Laurdag var det opp klokka halv ni, frukost ni. På denne tida rakk eg å verte ganske godt kjent med Elin, Frida og Sigve. Klokka ti var det Elisabet frå fylkestinget som fortalde om fylkesttingsprogrammet. Lærerikt, det òg. Men eg må seia det var meir interessant då Anniken Huitfeldt kom etterpå og snakka om skulepolitikk. Fint å høyre frå ein "ekte" Ap-politikar.
Så heldt Åsmund innledning om rasisme, inni der var ein del snakk om nynazisme og Frp (som jo eigentleg er ganske synonymt?). Endå meir Frp-prat vart det då Lars Mattis Hansen heldt eit heilt innlegg dedisert til kampen mot Frp. Mykje lærerikt der òg, fekk sjå nokre ganske sjokkerande ting som stod svart på kvitt i programmet deira. Administrasjonen har visst også laga eit hefte med utdrag (dvs dei sjukaste punktane) frå programmet til Frp, det gledar eg meg verkeleg til å få. Frp-kampen ér faktisk uhyre viktig. Me skal, me kan og me må knuse Framstegspartiet og Framstegspartiets Ungdom.

Til slutt fortalde Lo litt om korleis valkampen kjem til å verte, og om Utøya, før me var ferdige i kvart-på-seks-tida. Kvart over kom det minibussar og køyrte oss til flyplassen, og nærmare halv åtte var me tilbake i Oslo.

Då var det Cloroformkonsert. Ikkje stort å seia om den, eigentleg, Silja og eg sneik oss inn på attenårsgrenseområdet (det var ikkje akkurat vanskeleg), og fekk sett eit par songar der. Me var diverre veldig treige med å hoppe over gjerdet, så me gjekk glipp av ein del av konserten. Men noko fekk me jo med oss, og ja; Cloroform er jekla bra live.


Fint med ei så fin helg etter å ha vore sjuk i ei veke. Var redd eg ikkje skulle verte frisk til fredag, men det vart eg heldigvis. Og eg føler faktisk at ho har forandra meg (klisjé, men sant). Valkampkurset forandra på nettopp det eg ynskjer å forandre på - eg føler eg er vorte meir utadvendt (kva faen er ordet for det på nynorsk?). Iallfall litt. Og helga har gjort meg generelt gladare og lettare til sinns. Og det betyr mykje for meg.