Andrew Stockdale. Wolfie. Eg berre må sjå dei live igjen!
No skal eg lage ei speleliste i iTunes som skal heite "rock with an accent" (litt tragisk namn ja). Og nei, det betyr ikkje norske dialektar, men dei forskjellige dialektane i dei engelske språka. Det viste seg at eg har fått sansen for det òg. Eg treng fleire band å putte i spelelista, hittil har eg altfor få. Eg må nok laste ned noko her, diverre. Så får eg heller kjøpe plater i morgon.
Herlighet, Wolfmother tok meg heilt. Etter Kaizers og Skambankt er dei definitivt det beste bandet eg har sett live. Og høyrt, i det heile tatt. Eg er heilt besatt av musikken. Eg elskar det når eg vert interessert i nye band (les: band som er nye for meg. Eg oppdagar alltid musikken eit par år etter han kom ut).
Men eg har vore i Trondheim i langhelga, ja. Eg hadde det fint! Trondheim er ein mykje finare by enn eg trudde. Eg har jo vore der før, for fire år sidan, men eg hugsa ikkje så mykje av det.
Elin jobba diverre heile fredag og sundag, det var jo kjedeleg. Men det gjekk bra å berre vera med Marianne òg, då fekk me verte litt kjende i byen åleine. Me sneik oss inn på ymse kafear eg ikkje skulle vore på, åt litt for mykje kake og drakk litt for mykje kaffe latte. Men det var hyggjeleg.
Eg har endeleg lært meg korleis ein mac fungerer også. Eg hatar den helvetes alfakrøllen som må vera ved sida av æ'en, eg trykkjar alltid på den når eg skal trykke på enter. Og når eg då skal få fram alfakrøll ved å trykkje ctrl + 2, lukkar heile internettsida seg. Lurt. Men eg fekk dreisen på det til slutt.
No er skulen så godt som over! Me leverte inn bøkene i dag, og fekk gå klokka elleve. Det var fint for min del, for då kunne eg gå heim og sova. Eg sov nemleg ikkje meir enn tre-fire timar i natt, pga. to personar kalla Kristoffer og Silja. Trur eg må begrense MSN-inga (eit veldig fint verb, sant?) litt igjen altså. Så mykje MSN, eller PC i det heile tatt, er ikkje bra.
Nei, no går eg og klippar ut eit bilete av Wolfmother på Norwegian Wood frå Aftenposten. Føler eg må ha noko av dei på veggen òg.
Og no står fem gutar frå c-klassen oppi her og jokkar eit tre. Fantastisk. Gutar er rare.
No comments:
Post a Comment