No skal eg ikkje snakke politikk. Eg skal snakke om noko som irriterer meg meir enn kulturpolitikken til Frp og skulepolitikken til SV til saman. Eg skal snakke om ei sak eg har snakka om før, nemleg problemet av min generasjon: den ansvarslause mentaliteten.
I dag er alt lov. Det er lov å koma fem minutt, ein halvtime, ein time for seint, det er jo berre å sende ein sms. Anten i god tid, eller etterpå, då treng ein berre leggje til eit "unnskuld". Det er til og med heilt greitt å utebli. Då treng ein berre leggje til eit "unnskuld - eg gløymte det heilt," eller "unnskuld, det blei litt annleis enn eg hadde tenkt".
Det handlar ikkje om å prøve å unngå nokon, finne ein diskret måte å sleppe unna på. Det trur eg faktisk ikkje. Mange ville kanskje sagt at det i alle fall er beroligande, men eg vil tvert imot seia at det er det verste. Det tyder at dette rett og slett er ein akseptert mentalitet eg må venne meg til. Det tyder at i dag ikkje var siste kvelden eg blir nøydd til å gå åleine på konsert grunna "misforståingar". Det var ikkje den fyrste, og det blir ikkje den siste. Men det handlar ikkje om det. For meg handlar det om at det alltid er greitt å bryte avtalar, uansett kor konkrete og enkle dei er.
Eg aldri kjem til å venne meg til denne mentaliteten, eg kjem ikkje til å akseptere det. Ikkje kan ein seia ifrå heller, nett fordi det er så akseptert. Eg vil ikkje diskutere. Eg er ikkje ute etter å skape konflikt, for kanskje treng eg å ringe dei neste gong eg treng nokon å dra med på konsert. Men igjen - kva er vitsen, om det ikkje er så viktig for dei å møte opp?
Dette er framtida, og det skremmer meg. Kva når desse menneska skal styre verda? "Oi, det blir visst ikkje noko samarbeid mellom Akersgata/Møllergata og Det Kvite Hus i år, utenriksministaren rakk ikkje flyet til møtet. Jaja, det går nok bra."
Dei seier det er normalt å kunne telle sine beste vener på ei hand. Eg tykkjer likevel ikkje det skal vera greitt å kunne telle antall vener ein kan stole på på ein fingar.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
aaaw
Wow. Heavy stuff. Du skal vite at du er ikke den eneste der ute med den oppfatningen.
Har selv fått prosjekter som jeg har jobbet helhjertet med i seks måneder ødelagt av en idiot som plutselig ikke orket å møte opp.
Kunne kommet et par mulige grunner til at den mentaliteten eksisterer i denne generasjon, men jeg vet at minst én av dem ville du aldri akseptert ;)
Post a Comment