Sleep, don't weep

Eg vart litt provosert då eg såg på Dagsrevyen i stad, og dei sendte frå barnas spørretime på Stortinget i dag, nettopp fordi dei som var der oppførte seg som barn. Dei fleste der var eldre enn meg, i alle fall tviler eg på at særleg mange av dei var yngre enn meg, men dei oppførte seg verkeleg som ungar. I alle fall slik det framstod på Dagsrevyen. Det er synd at når ungdomar får ein sjanse til å uttale seg om noko, er det nokon av dei som gjer eit inntrykk av at dei eigentleg ikkje bryr seg. Det øydeleggjer for respekten til ungdom flest, og for ungdomspartia, og det er synd.
Men no skal det jo nemnast at det verka som om dei kom med ein del gode innspel i spørretimen då, sjølv om det også var litt av det gamle pjattet (kvifor har me nynorsk? osv.).

I dag skreiv eg faktisk mitt fyrste kåseri, på norsktentamen. Eg har lese så mykje Are Kalvø at eg kjende meg ganske komfortabel som kåsør, eg synest faktisk det var veldig morosamt. Det må eg gjera meir av i framtida.

Men nol er eg ganske lei av å skrive, i og med at det er det eg har brukt heile dagen på, så eg trur eg skal ta meg ein pause. Og sjå på Redaksjon EN, der det i dag skal handle om arveavgifta, som eg forøvrig så absolutt synest skal fjernast. Sjukt å ta så mykje pengar for noko ein eigentleg burde få heilt gratis. Hadde ikkje me tinglyst hytta vår no, som er verdt ein del millionar, måtte me betalt minst ein million kroner til staten når mormor og grandtanta mi døyr. Det hadde me ikkje hatt råd til, så då måtte me selt hytta for å gje staten ein million av pengane. Kvifor i all verda skal staten tjene på at besteforeldra mine døyr? Og den hytta tilhører ikkje akkurat rikmannsfolk, for det ingen i familien min er rike, og hytta vart kjøpt for 250 kroner i 1905. Så i denne saka synest eg Kristin Halvorsen tek grådig feil. Arveavgifta må bort.