Här är en sång till modet

Så var Utøya 2008 over. Årets, i alle fall sommarens, høgdepunkt. Kanskje ikkje heilt like bra som i fjor, but still. Så utruleg mange flotte menneske, så mange kloke ord, så mykje fin musikk, så mykje moro. Til og med maten var god i år, antakeleg pga. humøret til kokken.

Onsdag gjekk med til å slå opp telt og prøve å få liv i ein 40 år gammal luftmadrass. Martins opningstale, der han annonserte at det no låg eit brev i postkassa til Dagfinn Høybråten med krav om underskrift på at KrF aldri vil samarbeide med Frp i regjering (sjå å svare då, Dagfinn!). Show med Kristopher Schau - det eklaste eg nokosinne har sett, men eg kunne ikkje la vera å le. Nattcafé-quiz og Mannen som elsket Yngve på nattkino. Enno like bra, fjerde gong eg ser han.

Torsdag gjekk like fort, med interessante ord frå Kim Friele om homokampen på sekstitalet, kortspel i Austfold-leiren, ein fantastisk konsert med Mikael Wiehe eg aldri kjem til å gløyme, med regn, faklar og herleg stemning. Utover natta var det allsong i svensketeltet med vatnpipe, det var med andre ord ordentleg Utøya-stemning - sjølv utan bål.

Fredag blei eg gjort veldig mykje meir optimistisk ang. valet 2009. Klart me kjem til å vinne. Bård Vegar Solhjell og Trygve Vedum valte sine ord med omhu, og klarte seg flott som dei fyrste ikkje-arbeidarpartistane til å tale i Bakken. Seinare gjekk Akershus ut av fotballturneringa, og det var venskapsgrilling med Finnmark, før folk song det jævligaste dei kunne på karaoken.

Laurdag var sjølvsagt Jens på plass i Bakken, der han heldt ein mykje meir engasjerande tale enn i fjor. Seinare på dagen deltok eg på min einaste praktiske verkstad - eg har vore altfor slapp med verkstadane - noko som viste seg å vera utruleg morosamt. Temaet var "Bøllekurs," eller eigentleg om korleis det kan vera vanskeleg å vera jente i politikken. Etter kvart blei det sett i gong ein leik ved namn "Påstand," der Stine Renate slengte ut påstandar som "kvinner er biologisk skapt til å ha meir omsorg for ungane sine enn menn," og ein skulle seia seg einig eller ueinig. Det heile resulterte i ein litt hissig og veldig interessant debatt rundt kjønnsroller. Så blei det mange timar med jobbing i vaffelteltet - sjølv for meg som ikkje var i arbeidsgjengen - før det var framvisning av rockeverkstadens og korets arbeide. Mykje kan seiast om det, men spesielt mykje å rope hurra for var det kanskje ikkje. Så kom leirens høgdepunkt (humor-messig i alle fall): sentralstyrets underhaldning. Om mogleg endå betre enn i fjor. Leiren blei så avslutta med ei lang natt med ekstremt mykje regn, og nattmat i form av burger med pommes frites kl. to (anbefalast ikkje).

Sundag var alt pissvått, og eg slo ned telt i høljande regn. Eg kan ikkje seia det var spesielt ille å koma heim, men det har vore nok ein leir eg aldri kjem til å gløyme.