Take me back, oh, put me in reverse

I går åt eg. Eg sov. Eg drakk vatn. Dei viktigaste tingane som eg ikkje fekk gjort på Utøya. I dag har eg jogga. Sete på facebook. Sett på tv. Dei litt mindre viktigare, men likevel nødvendige, tingane. Eg må seia det var herleg med ein joggetur etter sju dagar på vaflar og kaffi (okei, litt anna også då).

Men eg skulle gjerne blitt på Utøya ei veke til, og det er noko eg aldri trudde eg skulle seia om livet i telt - det gjorde eg ikkje eingong etter Hove. No er det kanskje ikkje teltlivet eg vil tilbake til heller, då.

Eg har treft verdas kulaste menneske. Eg saknar dykk sånn. Og eg rettar ein stor takk til dykk for at de var med meg heile tida!
AUF-gleda er tilbake. Eg har ikkje lenger lyst til å slutte som lokallagsleiar, eg har lyst til å fortsette, bli styremedlem, bli fylkessekretær, bli fylkesleiar, sentralstyremedlem.. Host, kanskje ikkje. Men eg skal ikkje la meg sjølv gå lei AUF igjen.
Eg har lært enormt mykje. Og funne ut at eg er mykje flinkare til å følgje med på innleiingar no, meir mottakeleg, og det er ikkje anna enn flott.

Eg elskar Utøya 2009, og lèt det bli ein ny start i AUF.
No får eg kanskje bli kjent med dei i mitt eige fylke òg, ehe.. Men målet mitt var at eit par menneske til i AUF skulle kjenne til meg + namnet mitt, og det målet har eg overoppfylt. Eg er nøgd. Eg er glad, og eg saknar Utøya.

Meg, meg, meg. No kjem nokre bilete av andre (i tradisjonell, dårleg bloggkvalitet)! :