Eg trur dei har det betre i Storbritannia. Eg trur den utadvendte britiske sjela, uansett om det kanskje ikkje alltid stikk så djupt, gjer at dei har det betre enn oss nordmenn. Eg trur dei har det betre i andreklasse. Dei verkar som ein einaste stor, godt samansveisa gjeng, som er saman uavhengig av klasse, kjønn, interesser og bustad. Eg trur dei som bur i hus, har det betre enn oss i blokk. Dei har hage, bustadsområde å gå tur i, tak og golv som ikkje er golv og tak for andre.
Eg har alltid lurt på korleis det er ikkje å vera meg. For meg er det utenkjeleg.
Og kva tykkjer eigentleg andre om meg? Eg veit alt om kva eg tykkjer om alle, men ingenting om kva alle tykkjer om meg.
Og kvifor skal dei alltid putte tonar frå ein saksofon inn i songar som eigentleg er ganske fine?
Det er eigentleg ikkje så grønt der borte [Wales].
5 comments:
Etter hva jeg har skjønt så er det egentlig ingen som har det bedre enn andre, folk har bare forskjellige problemer.
Jeg synes du er ressurssterk, smart og morsom å prate med. Jeg synes du er vanvittig kul som skriver nynorsk. Jeg elsker nynorsk. Om ikke annet, litt distre. Men hvem er vel ikke det?
Tenk mindre på hva andre synes om deg, og fokuser mer på hva du er. Folk vil oppdage det tidsnok. Og folk som ikke ser det, er kanskje ikke verdt å bruke tid på.
You win the prize for best comment ever! :D
(Men eg tek ikkje desse spørsmåla her spesielt alvorleg, altså. Litt tenking og melankoli ein laurdagskveld.)
Hehe, genialt blogginnlegg! Spesielt om saksofontonene, der du forøvrig har min fulle støtte.
næh, men det trenger ikke å være alvorlig for å være viktig vettu ;)
hihi.
Godt å høyre, Berg! Trudde nesten eg var åleine om det der.
:)
Post a Comment